روزنامه گاردین به‌نقل از سازمان بین‌المللی «مرسی کورپس» هشدار داده است که شهر کابل با یکی از شدیدترین بحران‌های کم‌آبی در تاریخ خود مواجه شده و در صورت ادامه روند فعلی، تا سال ۲۰۳۰ ممکن است با خشکسالی کامل روبرو شود.
این سازمان، روز شنبه ۷ جون، اعلام کرد که حدود ۷ میلیون نفر از ساکنان کابل در شرایطی زندگی می‌کنند که دسترسی به آب سالم برای آن‌ها به یک چالش حیاتی بدل شده است. کاهش منابع آبی، آلودگی گسترده و نبود سیستم مدیریت جامع، زندگی روزمره مردم را به‌شدت مختل کرده است.
بر اساس گزارش مرسی کورپس، سطح منابع زیرزمینی کابل در یک دهه گذشته تا ۳۰ متر پایین رفته و بیش از نیمی از چاه‌های عمیق شهر خشک شده‌اند. برداشت بی‌رویه آب باعث شده که روند طبیعی بازیابی این منابع عملاً غیرممکن شود.
«دین کوری»، مدیر برنامه‌های این نهاد در افغانستان، در گفت‌وگو با گاردین گفته است:
«کمبود آب نه‌تنها سلامت عمومی را تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند موجب مهاجرت گسترده، تخلیه مناطق مسکونی و بروز بحران انسانی تازه‌ای در افغانستان شود.»
از دیگر نگرانی‌های عمده، آلودگی منابع آب زیرزمینی به دلیل نفوذ فاضلاب، افزایش سطح شوری و وجود فلزات سنگین مانند آرسنیک است. این عوامل سبب شده‌اند بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین آب سالم به شرکت‌های خصوصی وابسته شوند؛ شرکت‌هایی که در نبود نظارت، قیمت آب را سرسام‌آور بالا برده‌اند.
طبق آمار، خانوارهای کابل تا ۳۰ درصد از درآمد خود را صرف خرید آب می‌کنند و بیش از دو سوم آن‌ها با بدهی‌های ناشی از هزینه‌های آبی روبرو هستند.
گزارش همچنین اشاره می‌کند که جمعیت کابل از سال ۲۰۰۱ به‌طور بی‌سابقه‌ای هفت برابر شده، اما توسعه زیربناهای شهری و مدیریت منابع آبی متناسب با آن رشد نکرده است.
یکی از طرح‌هایی که می‌تواند بخشی از بحران را کاهش دهد، پروژه انتقال آب از رودخانه پنجشیر به کابل است. این پروژه توان تأمین آب برای دو میلیون نفر را دارد، اما به سرمایه‌گذاری کلان و حمایت‌های بین‌المللی نیازمند است.
کارشناسان هشدار داده‌اند که بحران بی‌آبی در کابل، صرفاً یک مسئله زیست‌محیطی نیست، بلکه تهدیدی مستقیم برای امنیت، سلامت، اقتصاد و ثبات اجتماعی پایتخت افغانستان است و نیازمند اقدام فوری داخلی و پشتیبانی جهانی می‌باشد.
