ران مک کمون، فرمانده بازنشسته نیروهای ویژه ارتش ایالات متحده که سابقه خدمت در افغانستان را دارد، در مقاله تازه در روزنامه «دهیل» از شکاف‌های عمیق در درون ساختار رهبری طالبان پرده برداشته است. او در این مقاله تأکید کرده که این گروه از زمان به قدرت رسیدن در اگست ۲۰۲۱ تاکنون، هرگز به عنوان یک جنبش متحد عمل نکرده است.
مک کمون طالبان را به دو جناح اصلی تقسیم کرده است؛ گروه قندهار که آن را «تندرو، ایدیولوژیک و سخت‌گیر از نظر اجتماعی» است و دیگری شبکه حقانی که از نظر او عمل‌گراتر بوده و با استفاده از روابط اطلاعاتی و گرایش‌های سیاسی، به دنبال تغییر در شیوه رهبری این گروه می‌باشد.
به باور این مقام پیشین امریکایی، در سه سال گذشته، قندهاری‌ها با انزوا و اجرای سخت‌گیرانه احکام اسلامی حکومت کرده‌اند؛ درحالی که حقانی‌ها بیشتر نظاره‌گر بودند. اما به باور او، این وضعیت دیگر در حال پایان یافتن است.
او با اشاره به مصاحبه‌های اخیر سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله طالبان با رسانه‌های بین‌المللی خاطرنشان ساخته: «حقانی‌ها تلاش دارند این پیام را بدهند که همه درها بسته نیستند.»
با این حال، مک کمون هشدار می‌دهد که نباید این اقدامات را نشانه اصلاح‌طلبی دانست. او نوشته است: «حقانی‌ها به هیچ وجه اصلاح‌طلب یا متحد نیستند، اما بازیگران قدرت‌مندی هستند که زبان فشار و اهرم را می‌فهمند. آن‌ها می‌دانند که اقتصاد افغانستان همچنان نیازمند کمک است.»
این فرمانده پیشین امریکایی تصریح می‌کند که هر گونه تعامل با طالبان باید با شرایط سخت، نظارت دقیق و درک این نکته باشد که چنین تعاملاتی به معنای مشروعیت‌بخشی نیست؛ بلکه صرفاً یک اهرم فشار است.
پس از سقوط نظام جمهوری در اگست ۲۰۲۱، طالبان بار دیگر کنترل کامل افغانستان را به دست گرفتند، اما از همان آغاز، گزارش‌هایی از اختلاف‌نظر و رقابت میان شاخه‌های مختلف این گروه، به‌ویژه میان جناح قندهار و شبکه حقانی منتشر شده است. طالبان اما این اختلاف‌ها را رد کرده‌اند.
