رویا کریمی، زن افغان مقیم ناروی است که به‌تازگی در رقابت‌های ورزشی (Stoperiet Open ۲۰۲۵) در بخش زیبایی‌اندام، موفق به کسب مدال طلا شده است. افتخاری که نه‌تنها برای خودش؛ بلکه برای جامعه زنان افغان در سراسر جهان الهام‌بخش و تاریخی محسوب می‌شود.
این ورزشکار زن در صحبت با افغانستان آینده، می‌گوید: «۵ اپریل مسابقه دادم. مدال طلا را از آن خود کردم. این حس غیرقابل‌وصف است. نتیجه ماه‌ها تمرین، قربانی و باور به خودم بود.» خانم کریمی این پیروزی را به زنان افغانستان تقدیم کرده است. او می‌افزاید: «این مسابقه برایم خیلی مهم بود. می‌خواستم همان عنوانی را که قبلاً گرفته بودم، حفظ کنم. تمرین‌هایم سنگین بود. رژیم غذایی خاص، بیداری‌های صبح زود و سخت‌گیری‌های پی‌هم، اما ارزشش را داشت.»
رقابت‌های ورزشی (Stoperiet Open ۲۰۲۵) در ۵ اپریل در شهر تِنسبِرگ کشور ناروی برگزار شده است. این مسابقه عمدتاً به سطح ملی برای ورزشکاران نرویژی برگزار می‌شود، اما به ورزشکاران بین‌المللی نیز اجازه داده می‌شوند در آن اشتراک کنند. در دور امسال این رقابت‌ها، ورزشکاران از کشورهای مختلف اشتراک کرده بودند. رویا کریمی در کنار آن که نخستین زن افغان در این سطحی از مسابقات بود، موفق شد در برابر رقبای بین‌المللی خود خوب بدرخشد و در بخش زیبایی‌اندام، مدال طلا به دست بیاورد.
خانم کریمی زاده کابل است و بیش از ۱۵ سال می‌شود با همسر و پسرش در ناروی زندگی می‌کند. او سال‌هاست ورزش را بخش جداناپذیری از سبک زندگی خود، ساخته است: «ورزش تنها برایم فعالیت جسمی نیست، یک سبک زندگی است، یک پناهگاه روانی. از همان سال‌های اولی که به ناروی آمدم، تمرین، یوگا، آب‌بازی و دوش بخشی از روزهایم شده بود.»
همسرش، کمال جلال‌الدین نیز از ورزشکاران مطرح در سطح ناروی و اروپا است و نقش مهمی در آغاز مسیر حرفهای رویا داشته است. خانم رویا در این باره علاوه می‌کند: «در اوایل مربی‌ام کمال جان بود. خودش هم مقام‌های زیادی دارد. ولی حالا دو سال است با یک گروه جدید تمرین می‌کنم و حمایت شوهرم هنوز در کنارم است.»
رویا در سال ۲۰۲۲ نخستین‌بار در یک رقابت رسمی شرکت کرد و در مسابقات زیبایی‌اندام ناروی مقام دوم را کسب کرد. او در کنار ورزش، تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته نرسنگ (پرستاری) به پایان رسانده و برای چند سالی در مراکز صحی وظیفه انجام داده است. اما علاقه‌اش به ورزش سبب شد در کنار کار و زندگی خانوادگی، برای مربی‌گری و تغذیه تخصصی نیز مدرک بگیرد.
این ورزشکار زن می‌گوید: «از سال گذشته به این‌سو، تمرکزم تنها روی ورزش است. کار بیرون از خانه نمی‌کنم. شوهرم همه مصارف زندگی را تأمین می‌کند. من هم روی هدفم تمرکز کرده‌ام این‌که بتوانم الگو باشم، نه‌تنها برای زن‌های افغان؛ بلکه برای همه کسانی که باور به تغییر دارند.»
حضور این ورزشکار زن در فضای عمومی، به‌ویژه با تصاویر جریان مسابقات، با واکنش‌های دوگانه شهروندان افغانستان مواجه شده است. او توضیح می‌دهد: «وقتی اولین‌بار عکس مسابقه را در اینستاگرام گذاشتم، واقعاً بمباران شدم. بعضی‌ها حرفهای بسیار زشت نوشتند، اما در کنارش پیام‌های انگیزشی زیادی هم گرفتم. دخترها و حتی پسرهای افغان برایم نوشتند که الهام‌بخش‌شان شده‌ام. یکی گفته بود باید نامت در کتاب گینس ثبت شود.»
خانم رویا خاطرنشان می‌سازد که محتوای حدود ۶۰ درصد از واکنش‌ها مثبت و انگیزشی بوده است: «این برایم خوش‌آیند بود. نشان می‌دهد که دیدگاه مردم در حال تغییر است. دیگر مانند گذشته همه فقط قضاوت نمی‌کنند؛ بلکه دنبال امید و الگو می‌گردند.»
باوجود این پیروزی، رویا چشمش به آینده است. می‌خواهد زن افغان را در جایگاهی ببیند که سزاوارش است: «ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هنوز مکتب رفتن برای دخترها ممنوع است. زن‌ها در افغانستان هنوز در زنجیر سنت‌های غلط و خرافات قید هستند. اما این‌جا، من توانستم راهی باز کنم. امیدوارم این راه الهام‌بخش زنانی باشد که صدایشان خاموش مانده.»
رویا کریمی با مدال طلا در گردن و ایمان در دل، اکنون نه‌تنها قهرمان یک رقابت ورزشی است؛ بلکه نماینده نسلی از زنان افغان است که جرأت کردند متفاوت باشند، برخاستند و صدای خود را به دنیا رساندند.
