جان اچکزی، وزیر پیشین اطلاعات ایالت بلوچستان پاکستان، در یادداشتی تازه استدلال کرده است که حمایت اسلامآباد از اپوزیسیون غیرپشتون افغانستان نهتنها به نفع امنیت ملی پاکستان است، بلکه میتواند به ایجاد یک ساختار سیاسی باثبات در کابل نیز کمک کند. او دلایل این ضرورت را در چند محور کلیدی توضیح داده است.
به گفتهٔ اچکزی، نخستین عامل این است که نیروهای غیرپشتون مخالف طالبان هیچگونه باور یا گرایشی به ملیگرایی پشتونی از جمله شعار «لر و بر» که بخشی از خاک پاکستان را قلمرو «افغانستان بزرگ» میداند ندارند. او میگوید این گروهها مرز دیورند را به عنوان خط رسمی بینالمللی میان دو کشور به رسمیت میشناسند و در نتیجه، برای پاکستان تهدید هویتی یا سیاسی ایجاد نمیکنند.
او میافزاید که در صورت حضور این نیروها در قدرت، کابل به منبع تهدید برای پاکستان تبدیل نخواهد شد و دولت آینده با اسلامآباد وارد تقابل امنیتی نمیشود.
اچکزی همچنین تأکید دارد که اپوزیسیون غیرپشتون متعهد است که به گروههای ضدپاکستانی از جمله تحریک طالبان پاکستان (TTP) و ارتش آزادیبخش بلوچستان پناه ندهد و این امر یک تغییر بنیادین در سیاست امنیتی افغانستان خواهد بود.
به باور او، پاکستان برای پشتیبانی از این جریان نیازی به اعزام نیروهای زمینی یا ورود مستقیم به جنگ ندارد؛ تنها فراهمکردن پوشش هوایی میتواند پیشروی نظامی آنان را تسهیل کند. او مسیرهای احتمالی عملیات را نیز تشریح کرده است.
اچکزی معتقد است که طالبان به دلیل نبود حمایت مردمی در شمال کشور توان حفظ مواضع خود را ندارند و بهسرعت عقبنشینی خواهند کرد.
او در بخش دیگری از یادداشتش مینویسد که پاکستان برای جلوگیری از نفوذ شورشیان، نیازمند ایجاد یک منطقه حائل سی کیلومتری داخل خاک افغانستان است؛ کاری که به گفتهٔ او با توجه به تواناییهای پهپادی و هوایی امروز پاکستان «بسیار ساده» است و مشابه اقداماتی است که ترکیه در مرزهای خود با سوریه و عراق انجام داده است.
اچکزی تأکید میکند که در صورت اعمال چنین فشاری، طالبان نه امکان عقبنشینی به پاکستان را خواهند داشت و نه توان مقاومت همزمان در برابر حمله از شمال و فشار مرزی از جنوب را.
این مقام پیشین پاکستانی نتیجه میگیرد که شرایط کنونی «فرصتی راهبردی» برای اسلامآباد است تا از یک اپوزیسیون معتدل، غیرقومگرا و ضدتروریسم حمایت کند و آیندهای امنتر برای دو کشور رقم بزند.
