پس از نشر یادداشت مفصل اشرف غنی، رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، که در آن دربارهٔ وضعیت کنونی کشور، گذار تاریخی، ضرورت اجماع ملی و آینده‌ی سیاسی افغانستان سخن گفته بود، فوزیه کوفی، عضو پیشین پارلمان افغانستان، با لحنی انتقادی و بی‌سابقه به این سخنان واکنش نشان داد.

کوفی در پیامی نوشت که از «وجدان برخی سیاستمداران حیران» است؛ سیاستمدارانی که به گفتهٔ او، با تصمیم‌ها و عملکرد خود «۴۰میلیون انسان را بدبخت ساختند» و افغانستان را به «قهقرا» کشاندند، اما همچنان به دنبال مشروعیت و بازگشت به قدرت‌اند.

او افزود: «تصور می‌کردم این افراد باید زیر فشار روانی رفتار و کارنامه‌شان دوام نیاورند؛ اما ظاهراً وقتی حیا می‌پرد، وجدان هم می‌میرد. با این وضع مردم و مملکت که ما خودِ ما عامل آن بودیم، هنوز هم در رویای قدرت و مشروعیت‌اند!»

این واکنش صریح در پاسخ مستقیم به نوشتهٔ روز گذشتهٔ اشرف غنی مطرح شد؛ نوشته‌ای که غنی در آن از ضرورت توافق ملی، بررسی مسیر آینده و آمادگی‌اش برای ایفای «نقش سازنده» در روند بیرون‌رفت از بحران سخن گفته بود.

اظهارات غنی با موج گسترده‌ای از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد؛ بسیاری از کاربران و فعالان سیاسی او را به دلیل «فرار از کشور»، «رها کردن ساختار دولت» و «حذف فرصت مقاومت مدنی در برابر سقوط» مورد انتقاد قرار دادند. واکنش فوزیه کوفی یکی از شدیدترین این پاسخ‌ها به شمار می‌رود و بار دیگر بحث مسئولیت‌پذیری رهبران سیاسی پیشین را به مرکز توجه افکار عمومی بازگردانده است.

با بالا گرفتن این جدال لفظی، فضای سیاسی مهاجران افغان نیز وارد مرحله‌ای تازه از اختلافات بر سر روایت‌های سقوط نظام جمهوری و نقش رهبران وقت شده است.