محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، وضعیت کنونی کشور را «حساس‌ترین مقطع تاریخی» خوانده و تأکید کرده است که افغانستان امروز در برابر «دو مسیر متفاوت» قرار دارد؛ مسیری که می‌تواند به بازسازی، ثبات و اجماع ملی منجر شود و مسیری که کشور را به سوی «بحران عمیق‌تر» سوق خواهد داد.

غنی در این پیام که به سه زبان پشتو، فارسی و ازبکی نگاشته شده، می‌گوید مردم افغانستان در شرایط دشوار کنونی نیازمند یک گفت‌وگوی ملی فوری و بنیادی‌اند؛ گفت‌وگویی که مرزهای منافع ملی را روشن کرده و راه ایجاد یک اجماع گسترده برای آینده کشور را هموار سازد.

او با طرح چند پرسش کلیدی از جمله تعریف وضعیت موجود، جهت حرکت تحولات، ابزارهای تحقق منافع ملی و پیامدهای ادامه روند کنونی تأکید می‌کند که پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند مسیر رسیدن به «صلح پایدار» را مشخص سازد؛ صلحی که به باور او، اساس مشروعیت آینده، ثبات، توسعه اقتصادی و بازگشت افغانستان به تعاملات منطقه‌ای و جهانی خواهد بود.

غنی با اشاره به ۴۷ سال جنگ، بحران‌های سیاسی و بی‌ثباتی، و همچنین حوادث اخیر از جمله اخراج اجباری میلیون‌ها مهاجر، زلزله‌های ویرانگر و تجاوز نظامی پاکستان می‌گوید که وضعیت کشور بیش از هر زمان دیگر جدی شده و نیاز به تصمیم‌گیری و اقدام فوری دارد.

او با رد ناامیدی و تأکید بر دشواری مسیر، معتقد است که افغانستان اکنون بر سر دوراهی قرار دارد: «یا راه بازسازی و خروج از بحران را انتخاب می‌کنیم، یا به‌سوی تعمیق بحران و سقوط بیشتر پیش می‌رویم؛ و نتایج این انتخاب در دو سال آینده آشکار خواهد شد.»

رئیس‌جمهور پیشین افغانستان همچنین می‌گوید که آینده کشور تنها در گرو شکل‌گیری یک اجماع ملی مبتنی بر منافع مشترک است، نه اجماع کامل همه گروه‌ها. به باور او، بازتعریف روابط افغانستان با جهان، بهره‌گیری از نسل تحصیل‌کرده، و طراحی برنامه‌های سازگار با واقعیت‌های کنونی از ضرورت‌های این دوره است.

غنی، ضمن اشاره به اینکه «نه برای خود چیزی می‌خواهد و نه در پی قدرت شخصی است»، اعلام کرد اگر مردم و شرایط اقتضا کند، آماده است برای «یافتن راه‌حل، خروج از بحران و ارائه مسیرهای سازنده» نقش‌آفرینی کند؛ مسیری که به گفته او بر «ترجیح زندگی بر مرگ، ثروت بر فقر، و برادری ملی بر دشمنی» استوار خواهد بود.

او سخنان خود را با این امید پایان می‌دهد که افغانستان بتواند به‌سوی آینده‌ای حرکت کند که در سال ۲۰۴۷—۳۰۰ سال پس از تأسیس افغانستان معاصر به کشوری سربلند و در جایگاه برابر با جهان تبدیل شود.