حبیب‌الرحمن حکمتیار، پسر گلبدین حکمتیار رها حزب اسلامی افغانستان، هشدار داده است که تشدید تنش میان افغانستان و پاکستان می‌تواند به یک جنگ گسترده منطقه‌ای منتهی شود. او در یادداشتی تحلیلی نوشته است که تاریخ نشان داده، هرگاه کشورها علیه یکدیگر دست به اقدام نظامی زده‌اند، در نهایت جنگ‌های بزرگ و ویرانگری به راه افتاده است.

وی با اشاره به نمونه‌های تاریخی مانند حمله جاپان به آمریکا در جنگ جهانی دوم، ترور ولیعهد اتریش در صربستان و حملات یازدهم سپتامبر گفت که چنین حوادثی همواره آغازگر درگیری‌های خونین جهانی بوده‌اند. حکمتیار افزود که اکنون بحران میان کابل و اسلام‌آباد نیز در حال حرکت به سمت مسیری مشابه است.

به گفته او، پاکستان مدعی است که گروه تحریک طالبان پاکستان (TTP) از خاک افغانستان برای انجام حملات در داخل پاکستان استفاده می‌کند و در برخی موارد، طالبان افغانستان نیز با آن همکاری دارند. حکمتیار تأکید کرده است که چنین اتهام‌هایی بدون شواهد مطرح نمی‌شود و به نظر می‌رسد برخی کشورهای غربی از جمله ایالات متحده، در این زمینه شواهدی در اختیار دارند و حتی به پاکستان اجازه هدف قراردادن مواضع TTP در خاک افغانستان را داده‌اند.

او خاطرنشان کرده است که در توافق‌نامه دوحه از طالبان خواسته شده بود که اجازه ندهند خاک افغانستان علیه هیچ کشور دیگری مورد استفاده قرار گیرد؛ اما تحولات اخیر، به‌ویژه گفت‌وگوهای ترکیه میان طالبان و پاکستان، نشان داده است که نگرانی‌ها درباره حضور و فعالیت گروه‌های تندرو همچنان پابرجاست.

به گفته حکمتیار، در سال ۲۰۲۵ حدود سه هزار نفر در نتیجه حملات در پاکستان کشته شده‌اند و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی اعضای طالبان افغانستان با TTP همکاری نزدیک دارند. او به نقل از وزیر دفاع پاکستان نوشت که اسلام‌آباد دیگر تحمل این وضعیت را ندارد و احتمال درگیری نظامی میان دو کشور افزایش یافته است.

او هشدار داده است که حتی اگر جنگ مستقیم میان دو کشور رخ ندهد، احتمال دارد پاکستان از گروه‌های مخالف طالبان حمایت کند تا ناامنی در افغانستان گسترش یابد و حکومت طالبان تضعیف شود. در این میان، به باور او، بازنده اصلی مردم افغانستان خواهند بود.

حکمتیار تأکید کرده است که طالبان برخلاف حکومت پیشین، از هیچ حمایت نظامی و اقتصادی بین‌المللی برخوردار نیستند و در صورت وقوع جنگ، در مدت کوتاهی دچار تلفات و ضعف شدید خواهند شد.

او در پایان نوشته است که تنها راه جلوگیری از بحران، قطع کامل همکاری طالبان با گروه تحریک طالبان پاکستان است. حکمتیار هشدار داده که در غیر آن، ادامه این روند می‌تواند طالبان را با همان سرنوشتی روبه‌رو سازد که جمهوری پیشین افغانستان با آن مواجه شد.