شفیقه خپلواک، شاعر نامدار زبان پشتو، در یادداشتی تازه با انتقاد شدید از سیاست‌های طالبان در قبال زنان، گفته است که رنج و محرومیت زنان افغانستان نباید در میان سایر نگرانی‌ها فراموش شود.
به‌گفته او، هنوز در افغانستان دروازه‌های مکتب‌ها به‌روی دختران بسته است، دانشگاه‌ها تعطیل‌اند و زنان حق کار ندارند. کورس‌های آموزشی متوقف شده، زنان بدون محرم حق گشت‌و‌گذار ندارند و حتی از رفتن به پارک‌ها و مراکز تفریحی محروم‌اند.
خانم خپلواک نوشته است که زنان اجازه ورزش ندارند، کتاب‌های نوشته‌شده توسط نویسندگان زن سانسور می‌شود و در برخی مناطق حتی به فروشندگان دستور داده شده تا به زنان تلفن‌های هوشمند نفروشند. او افزوده است که «خیاطی‌های زنانه بسته شده، آرایشگاه‌ها ممنوع‌اند و زنان بدون محرم حتی به شفاخانه نمی‌توانند بروند».
این شاعر می‌گوید که در تلویزیون، زنان باید با چهره پوشیده ظاهر شوند و اجازه سخن گفتن در انظار عمومی یا تلاوت قرآن با صدای بلند را ندارند. همچنین، مؤسسات آموزش قابله‌گی و نرسنگ برای زنان بسته شده و آنان حق شرکت در آزمون کانکور و امتحان فارغ‌التحصیلی رشته طب را نیز از دست داده‌اند.
شفیقه خپلواک تأکید کرده است که «تمام این محدودیت‌ها بخشی از سیاست‌های عمدی و استراتژیک نظام کنونی است، نه بخشی از دین و فرهنگ». او افزوده است که متأسفانه هیچ نشانه‌ای از تغییر این وضعیت دیده نمی‌شود و «نسل‌های ما در این آتش سوختند، در حالی‌که ما با چشمان سرد تماشاگر بودیم.»
