عاطفه حمیدی، از زندانیان پیشین طالبان، در نخستین روز «دادگاه مردمی برای زنان افغانستان» در مادرید، از تجربه‌های دردناک خود در دوران بازداشت و زندگی زیر حاکمیت طالبان سخن گفت.
حمیدی در سخنانش گفت که شب‌ها از ترس شکنجه و تجاوز نمی‌توانست بخوابد و روزهای زندان برایش به کابوس تبدیل شده بود. او گفت:
«طالبان به من می‌گفتند باید در هر دقیقه وضو داشته باشم و نماز بخوانم، در حالی که حتی دسترسی به حمام و امکانات بهداشتی نداشتم. با وجود ناپاکی، مرا مجبور می‌کردند نماز بخوانم و تهدید می‌کردند اگر سرپیچی کنم، مجازات خواهم شد.»
او افزود که طالبان در زندان کتابی به زبان پشتو برایش آوردند و از او خواستند بر اساس آن با رهبران طالبان بیعت کند. به گفته‌ی حمیدی، در آن کتاب نام ابوبکر البغدادی، رهبر گروه داعش، و هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، ذکر شده بود و از او خواسته می‌شد تا با هر دو بیعت کند؛ در غیر آن «اگر کشته شود، کافر از دنیا خواهد رفت».
حمیدی گفت که طالبان بارها به او توهین قومی و زبانی کرده‌اند و به او گفته‌اند: «فارسی‌زبانان بی‌غیرت‌اند و اگر طالبان از سوی جهان به رسمیت شناخته شوند، حتی پولیس بین‌المللی (اینترپل) را موظف خواهند ساخت تا زنان معترض افغان را در کشورهای دیگر بازداشت کند.»
او در ادامه از وضعیت غیرانسانی زنان زندانی در زندان‌های طالبان گفت و تأکید کرد که بسیاری از آنان بدون محاکمه و صرفاً به دلیل اعتراض یا فعالیت مدنی زندانی شده‌اند.
دادگاه مردمی برای زنان افغانستان با حضور فعالان حقوق بشر، حقوق‌دانان و قربانیان در مادرید برگزار شده و هدف آن مستندسازی نقض سیستماتیک حقوق زنان از سوی طالبان و طرح آن به عنوان «جنایت علیه بشریت» در مجامع بین‌المللی است.
شهادت حمیدی، به‌گفته برگزارکنندگان، یکی از نمونه‌های مهم از رفتار سیستماتیک طالبان علیه زنان و اقلیت‌های زبانی و مذهبی در افغانستان به شمار می‌رود.
