بخش زنان سازمان ملل متحد در گزارش تازه‌ای اعلام کرده که بر اساس یک نظرسنجی خانه‌به‌خانه، ۹۲ درصد از شهروندان افغانستان از آموزش زنان و دختران حمایت می‌کنند و با محدودیت‌های طالبان در این زمینه مخالف‌اند. این نظرسنجی که دیدگاه ۲ هزار و ۱۹۰ شهروند افغان را بررسی کرده، نشان می‌دهد که در جوامع روستایی ۸۷ درصد مردان و ۹۵ درصد زنان و در جوامع شهری ۹۵ درصد مردان و زنان، طرف‌دار ادامه‌ی تحصیل دختران هستند.
سوزان فرگوسن، نماینده‌ی ویژه‌ی بخش زنان سازمان ملل در افغانستان، در این باره گفته است: «تقریباً همیشه اولین چیزی که دختران به ما می‌گویند این است که آن‌ها مشتاق یادگیری هستند و فقط فرصتی برای تحصیل می‌خواهند.» او افزوده است: «خانواده‌ها هم می‌خواهند دختران‌شان این رویا را داشته باشند؛ چون می‌دانند سواد می‌تواند مسیر زندگی یک دختر را در کشوری که نیمی از مردمش در فقر زندگی می‌کنند، تغییر دهد.»
سوفیا کالتورپ، رییس امور بشردوستانه‌ی بخش زنان سازمان ملل، در یک نشست خبری تأکید کرده که حمایت از آموزش دختران در میان مردان و زنان، چه در مناطق روستایی و چه در شهرها، «چشم‌گیر» است. او همچنان گفته است: «از هر ۱۰ نفر در این نظرسنجی، ۹ نفر با محدودیت‌های طالبان مخالف‌اند و این محدودیت‌ها را بازتاب‌دهنده‌ی دیدگاه خود نمی‌دانند.»
این گزارش هشدار داده است که ادامه‌ی ممنوعیت‌های طالبان تا سال ۲۰۲۶ میلادی می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری داشته باشد؛ از جمله افزایش ۲۵ درصدی ازدواج کودکان، ۴۵ درصدی زایمان‌های زودهنگام در میان دختران نوجوان و دست‌کم ۵۰ درصدی مرگ‌ومیر مادران. همچنان محدودیت‌های طالبان بر فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی زنان ممکن است تا دو سال آینده بیش از ۹۲۰ میلیون دالر به اقتصاد افغانستان زیان برساند.
کالتورپ در این باره بیشتر توضیح داده است: «این محدودیت‌ها فراتر از اقتصاد است و توانایی زنان برای تصور آینده‌ای را که بتوانند کار کنند، رهبری کنند و در جامعه مشارکت داشته باشند، به شکل سیستماتیک از بین می‌برد.» او افزوده که زنان افغان با وجود این محدودیت‌ها، امید خود را از دست نداده‌اند و آن را به یک استراتژی برای مقاومت در برابر سرکوب تبدیل کرده‌اند. او این وضعیت را «یکی از بزرگ‌ترین آزمون‌های جهان در زمینه‌ی برابری جنسیتی» خوانده و خواستار پاسخ عملی جامعه جهانی شده است.
این همه درحالی است که ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در هفته‌ی گذشته آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را یک مسأله «جزوی» خوانده و گفته که این موضوع باید جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. محدودیت‌های گستردهی طالبان باعث حذف کامل زنان از آموزش عالی و بسیاری عرصه‌های زندگی شده است؛ اقدامی که از سوی سازمان ملل نزدیک شدن طالبان به ایجاد جامعه‌ای عاری از زنان توصیف شده است.
