جمعی از فعالان حقوق زن، دانشگاهیان، هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی در ایران با انتشار نامه‌ای سرگشاده، روند فزاینده اخراج مهاجران افغان از این کشور را به‌شدت محکوم کرده و خواستار توقف فوری آن شده‌اند.
آنان هشدار داده‌اند که این اقدامات نه تنها ناقض حقوق انسانی مهاجران است، بلکه بخشی از یک سیاست سازمان‌یافته برای سرکوب و حذف گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده در جامعه ایران به‌شمار می‌رود.
در این نامه که در واکنش به اخراج‌های اخیر نگاشته شده، فعالان زن ایرانی تأکید کرده‌اند که جمهوری اسلامی ایران پس از تنش‌های اخیر با اسرائیل، تلاش می‌کند از طریق «دیگری‌سازی» انسجام داخلی را بازسازی کند و در این مسیر، پناه‌جویان، مهاجران و شهروندان افغان، قربانی فرافکنی‌های سیاسی این کشور شده‌اند.
در همین حال، در نامه با ابراز نگرانی از اخراج اجباری مهاجران زن افغان آمده است: «بسیاری از این زنان در شرایط ناپایدار، بدون بیمه و فاقد هرگونه حمایت قانونی در خانه‌ها، کارگاه‌ها و مزارع ایران کار کرده‌اند. اکنون، با اخراج اجباری به افغانستان، در معرض بحران‌های جدی معیشتی و امنیتی قرار می‌گیرند. در کشوری که طالبان بر آن حاکم‌اند و زنان از کار و درآمد محروم‌اند، یک زن سرپرست خانواده دیگر راهی برای ادامه زندگی نخواهد داشت. »
فعالان، به سرنوشت دخترانی اشاره کرده‌اند که در ایران متولد یا بزرگ شده‌اند و اکنون ناچارند به کشوری بازگردند که حق آموزش از آن‌ها سلب شده است.
آنان تأکید کرده‌اند: «برای زنان، اخراج فقط جابه‌جایی جغرافیایی نیست، بلکه بازگرداندن اجباری آن‌ها به سیستمی زن‌ستیز است که ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌شان را انکار می‌کند.»
آنان در پایان خواستار به‌رسمیت‌شناخته‌شدن حق اقامت، تحصیل، اشتغال و زندگی برای همه مهاجران افغان شده‌اند، به‌ویژه برای آن نسل‌هایی که در ایران به دنیا آمده و رشد کرده‌اند.
این نامه در حالی منتشر شده که ایران پس از پایان درگیری‌های اخیر با اسرائیل، روند اخراج مهاجران افغانستانی را با شدتی بی‌سابقه پی گرفته و روزانه هزاران نفر را از کشور خارج می‌کند.
