گروه بین‌المللی بحران در گزارش تازه‌ی خود هشدار داده است که شاخه‌ی خراسان گروه داعش، باوجود کاهش قدرت نظامی در داخل افغانستان، هنوز هم یک تهدید جدی و بین‌المللی به شمار می‌رود و اکنون تمرکز خود را بر جذب اقلیت‌های ناراضی و سلفی‌های سرکوب‌شده توسط طالبان گذاشته است.
این سازمان روز چهارشنبه، ۱۶ جولای، در یک گزارش تحلیلی نوشته است که داعش پس از متحمل‌شدن ضربات سنگین از سوی طالبان، از جمله کشته‌شدن رهبران برجسته‌ی خود مانند قاری فاتح طفیل، اعجاز احمد آهنگر و مولوی ضیاءالدین، راهبرد خود را از نبرد مستقیم به استفاده از شکاف‌های قومی، مذهبی و اجتماعی در افغانستان تغییر داده است.
در این گزارش آمده است که داعش، طالبان را به سازش با قدرت‌های خارجی و فاصله‌گرفتن از «جهاد واقعی» متهم می‌کند و با بهره‌برداری از سرکوب سلفی‌ها توسط طالبان، تلاش دارد این قشر را به ویژه در ولایت‌های شرقی و شمالی، به سوی خود جذب کند.
این درحالی است که طالبان در سال‌های اخیر برخورد سخت‌گیرانه‌ی خود را با حلقه‌های مذهبی سلفی شدت بخشیده‌اند؛ اقداماتی که شامل بازداشت علما، حملات هدفمند در ننگرهار و محدودسازی آموزش‌های مذهبی آن‌ها بوده است.
گزارش می‌افزاید که این اقدامات طالبان نه تنها به تضعیف داعش منجر نشده؛ بلکه در برخی از موارد موجب نزدیکی برخی از پیروان مذهب سلفی به این گروه شده است. در گزارش گروه بین‌المللی بحران همچنان آمده است که شماری از ستیزه‌جویان خارجی نیز از جمله تاجیکستانی‌ها که پیش از این با طالبان هم‌سو بودند، اکنون به داعش نزدیک شده‌اند.
این سازمان بین‌المللی تأکید کرده که داعش از نارضایتی اقلیت‌های قومی مانند تاجیک‌ها، اوزبیک‌ها و هزاره‌ها که از تبعیض‌های ساختاری طالبان به ستوه آمده‌اند، نیز بهره‌برداری می‌کند و این گروه با استفاده از تبلیغات هدفمند، طالبان را یک جنبش قبیله‌گرای پشتون معرفی می‌کند که با دشمنان اسلام، مانند چین، همکاری می‌کند و به اصول اسلامی پایبند نیست.
بر اساس یافته‌های این گزارش، داعش خراسان پس از سقوط جمهوری، از خلای امنیتی برای بازسازی خود استفاده کرده و با آزادی صدها عضو خود از زندان، فعالیت‌هایش را از سر گرفته است.
گروه بین‌المللی بحران هشدار داده است که داعش خراسان اکنون تمرکز خود را بیش از پیش به حملات برون‌مرزی معطوف کرده و در سال‌های اخیر در طراحی یا الهام‌بخشی به حملات مرگ‌بار در کشورهایی مانند ایران، روسیه و پاکستان نقش داشته است.
