ملکستیز، کارشناس برجسته امور بینالملل، در تحلیلی تازه نسبت به روند روبهگسترش تمایل برخی کشورهای منطقه برای بهرسمیتشناسی حکومت طالبان هشدار داده و آن را «شکستی کلان برای اپوزیسیون سیاسی» این گروه دانسته است.
او در یادداشتی که در شبکههای اجتماعی منتشر شده، نوشته است: «احتمال میرود که چین، هند، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، ترکیه، ایران، امارات متحده عربی و قطر از جمع دولتهایی باشند که گزینه بهرسمیتشناسی طالبان را بررسی کرده و از روسیه پیروی کنند.»
به باور آقای ستیز، چنین روندی نهتنها ضربهای سنگین به ارزشهای انسانی مردم افغانستان وارد میکند، بلکه بازتاب ناتوانی جریانهای مخالف طالبان در عرصه دیپلماسی و لابیگری سیاسی نیز است. او مینویسد: «گرایش کشورهای منطقه بهسوی بهرسمیتشناسی طالبان، شکست کلان استراتژیک اپوزیسیون به شمار میرود. گروههای مخالف طالبان نتوانستند یک روایت جایگزین و تأثیرگذار خلق کنند تا توجه منطقه را جلب نمایند.»
ملکستیز همچنین از نبود یک رویکرد فکری منسجم و ضعف در سیاستگذاریهای راهبردی اپوزیسیون انتقاد کرده و میافزاید: «در سیاستهای لابیگری شکست خوردند؛ اصلاً سیاست لابیگری وجود نداشت. این گروهها با تکیه بر رهبران فرسوده قومی، مذهبی و منطقهای که هنوز در رؤیای حمایت میلیونیاند، تنها بیانیههای احساسی و وعدههای توخالی ارائه کردند.»
او تأکید کرده است که بهجای سخنان نمادین در مورد نوشیدن چای در قندهار یا دوغ در شمالی، رهبران مخالف باید به فکر تشکل، اندیشه و ارائه دکترین جایگزین میبودند.
ملکستیز در پایان مینویسد: «حالا وقت آن است که این گروههای پراکنده از خود بپرسند؛ چه عاملی باعث شد حتی کشورهایی که رهبرانشان در آن حضور دارند، به فکر بهرسمیتشناسی طالبان بیفتند؟»