احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان، با انتقاد شدید از وضعیت حقوق بشر در افغانستان، به‌ویژه سرکوب سیستماتیک زنان، گفت که آنچه امروز در افغانستان می‌گذرد، نمونه‌ای روشن از آپارتاید جنسیتی است که در سایهٔ سکوت نگران‌کننده جامعه جهانی در حال گسترش است.
مسعود این اظهارات را روز سه‌شنبه، ۱۰ جون، در حاشیه بازدید از نمایشگاه عکس‌های «رضا دقتی»، عکاس نامدار ایرانی-فرانسوی، مطرح کرد. در این دیدار که با حضور فلورانس برتو، شهردار منطقه پنجم شهر پاریس، انجام شد، طرفین دربارهٔ وضعیت بحرانی افغانستان، به‌ویژه محرومیت زنان و دختران از حق آموزش، کار و مشارکت اجتماعی، گفتگو کردند.
احمد مسعود گفت: «در افغانستان امروز، نه‌تنها زنان بلکه مردان نیز از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم‌اند. آنچه طالبان بر مردم تحمیل کرده‌اند، رژیمی تمامیت‌خواه، ضدزن و ضدانسانی است. زنان افغان بیش از سه سال است که از تحصیل و کار محروم‌اند، و عملاً در فضای حبس خانگی زندگی می‌کنند.»
او افزود: «این وضعیت، دیگر صرفاً یک بحران داخلی نیست؛ بلکه یک فاجعه انسانی و نقض صریح ارزش‌های جهانی حقوق بشر است. افغانستان در حال حاضر تنها کشوری در جهان است که به‌صورت رسمی و سیستماتیک، زنان را از حق آموزش، کار و مشارکت اجتماعی محروم کرده است. وضعیت آن حتی از کشورهای دیکتاتوری مانند کوریای شمالی وخیم‌تر شده است.»
رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان همچنین بر روابط تاریخی و دوستانه میان افغانستان و فرانسه تأکید کرده و از حمایت‌های تاریخی فرانسه از ارزش‌های آزادی، برابری و حقوق بشر یاد کرد. وی گفت: «فرانسه همیشه در خط مقدم دفاع از آزادی و انسانیت بوده است. امروز نیز افغان‌ها به چنین پشتیبانی‌هایی بیش از هر زمان دیگر نیاز دارند.»
احمد مسعود در سخنانش گفت که سکوت جامعه جهانی و بی‌توجهی به سرنوشت مردم افغانستان، به طالبان و دیگر رژیم‌های سرکوبگر این پیام را می‌دهد که می‌توانند بدون ترس از پاسخگویی، بر حقوق مردم پا بگذارند. او گفت: «ما شاهدیم که در کنار بحران‌هایی چون جنگ اوکراین و فجایع انسانی در خاورمیانه، وضعیت افغانستان به حاشیه رانده شده است. اما مردم ما هنوز مقاومت می‌کنند، حتی اگر صدای‌شان در جهان کمتر شنیده شود.»
وی از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری، سازمان ملل و کشورهای غربی خواست که سیاست انفعال را کنار گذاشته و به‌صورت فعال از مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و کودکان، حمایت کنند. او همچنین بر ضرورت ایجاد یک سازوکار جهانی برای مستندسازی جنایات طالبان و پیگیری آن در نهادهای بین‌المللی تأکید کرد.
احمد مسعود در پایان گفت: «مبارزه ما تنها برای آزادی سیاسی نیست، بلکه برای بازیابی کرامت انسانی در کشوری است که طالبان می‌خواهند آن را به گورستان حقوق بشر تبدیل کنند. مردم ما هنوز زنده‌اند، هنوز می‌جنگند، و هنوز امیدوارند. اما برای پیروزی نهایی، به همبستگی و حمایت جهانی نیاز داریم.»
او از تمام کشورهایی که مدافع آزادی، دموکراسی و حقوق بشر هستند خواست که با افغانستان هم‌صدا شوند و نگذارند که نسل آینده در سایهٔ ظلم و تبعیض بزرگ شود.
