شبکه خبری «الجزیره» گزارش داده است که باشندگان ولسوالی اچین ولایت ننگرهار هنوز هم با آثار ویرانگر بزرگترین بمب غیرهستهای موسوم به «مادر بمبها» مواجهاند؛ سلاحی که ارتش ایالات متحده حدود هشت سال پیش در این منطقه استفاده کرد.
این شبکه خبری با شماری از باشندگان محل و داکتران در ننگرهار صحبت کرده و دریافته که با گذشت بیش از هشت سال از این رویداد، هنوز هم این منطقه به حالت عادی برنگشته است. باشندگان محل به این رسانه گفتهاند که ماهها پس از بمباران به روستای خود بازگشتند، اما هنوزهم با آسیبهای جسمی، آلودگی خاک و کاهش شدید در حاصلات زراعتی مواجه هستند.
یکی از کشاورزان به نام قدرتولی، باشنده منطقه اسدخیل ولایت ننگرهار به الجزیره گفته است: «ما قبلاً از زمین خود ۱۵۰ کیلوگرام گندم برداشت میکردیم، اما حالا حتی نیمی از آن را هم نمیتوانیم برداشت کنیم. زمین دیگر مانند قبل نیست؛ خاک آلوده شده و مردم هم دچار مشکلات پوستی و تنفسی شدهاند.»
در گزارش الجزیره آمده است که داکتران محلی نیز افزایش بیماریهای پوستی و تنفسی را به اثرات باقیمانده از بمباران و فعالیتهای نظامی در منطقه نسبت دادهاند. دکتر محمدنسیم شینواری، داکتر در ننگرهار گفته است: «بمبها، موشکها و سایر مهمات نظامی، آلودگیهایی ایجاد کردهاند که روی خاک، آب و زندگی مردم اثر گذاشته است.»
گزارش این شبکه خبری میافزاید که وضعیت روستای اسدخیل و مناطق اطراف آن، بازتابی از میراث سنگین جنگ در افغانستان است؛ جایی که پیامدهای استفاده از تسلیحات سنگین و بیتوجهی به آسیبهای زیستمحیطی، سالها پس از پایان درگیریها نیز بر دوش مردم باقی مانده است، بدون این که کمکهای موثری برای بازسازی یا جبران خسارات صورت گرفته باشد.
گفتنی است که ایالات متحده در ۱۳ اپریل ۲۰۱۷ بمب «GBU-43/B» را بر مجموعهای از غارها و تونلهای مورد استفادهی جنگجویان گروه داعش در روستای اسدخیل ولایت ننگرهار پرتاب کرد. قدرت انفجاری این بمب برابر با ۱۱ تُن مواد انفجاری «TNT» بوده است. مقامهای دولت افغانستان در آن دوره ادعا کردند که پرتاب این بمب به کشته شدن ۹۶ عضو داعش انجامیده است.