ملاله یوسفزی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، می‌گوید که زنان افغانستان بهای خواستن ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود را می‌پردازند. به باور او، آنچه امروز در افغانستان جریان دارد، شکل افراطی از ستم جنسیتی و مصداق «آپارتاید جنسیتی» است.
یوسفزی این سخنان را روز جمعه، ۹ می، در نشستی با عنوان «رسانه‌های افغانستان در برابر طالبان» که از سوی رسانه رخشانه در باشگاه فرانت‌لاین لندن برگزار شده بود، مطرح کرد. او افزود که زنان افغانستان ساکت ساخته شده‌اند، اما خبرنگاران زن با وجود تهدیدهای طالبان، جان خود را به خطر می‌اندازند تا صدای آنان باشند.
ملاله یوسفزی خاطرنشان ساخت که بیش از ۱۰۰ فرمان صادرشده از سوی رهبر طالبان به طور مستقیم حقوق زنان را هدف قرار داده و این محدودیت‌ها به گونه‌ی گسترده و سیستماتیک اعمال می‌شوند. او از فعالان حقوق بشر و حامیان برابری جنسیتی خواست تا به کارزار به رسمیت شناختن «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان بپیوندند.
این فعال حقوق بشر توضیح داد که واژه‌هایی مانند «تبعیض جنسیتی» دیگر توان توصیف وسعت ظلم طالبان را ندارند و باید از اصطلاح دقیق‌تر «آپارتاید جنسیتی» استفاده کرد.
خانم یوسفزی همچنان تأکید کرد که این نوع ستم تنها موضوعی مربوط به افغانستان نیست؛ بلکه باید از منظر اخلاقی و حقوق بین‌المللی به آن توجه جدی شود. او از جامعه جهانی خواست که حمایت قوی‌تری از خبرنگاران زن در افغانستان انجام دهد و نقش آنان را در بازتاب واقعیت‌های زندگی زنان افغان، حیاتی توصیف کرد.
این درحالی است که زنان در افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق مانند آموزش، تحصیل و کار محروم‌اند. ملاهبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان با صدور ده‌ها فرمان زن‌ستیزانه شرایط زندگی را برای زنان در افغانستان دشوار ساخته است.
