محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، در مراسم رونمایی از کتابش در ایران اعلام کرد که رویکرد بسیاری از رهبران سیاسی افغانستان در سالهای اخیر تغییر کرده و آنان دیگر جنگ را گزینهٔ اصلی برای حل بحران کشور نمیدانند. به گفتهٔ او، فشارهای منطقهای و بینالمللی باعث شده است که فضای سیاسی بهسوی راهحلهای غیرنظامی سوق داده شود و تجربههای گذشته، رهبران را به بازنگری در شیوههای مبارزه وادار کرده است.
محقق با اشاره به نمونههایی چون افریقای جنوبی و ایران تأکید کرد که دستیابی به نتیجه و «پیروزی سیاسی» الزاماً از مسیر جنگ نمیگذرد و راههای مسالمتآمیز نیز میتواند به تغییرات اساسی منجر شود. او گفت که در جهان امروز، تداوم درگیریهای نظامی نهتنها هزینههای انسانی سنگینی دارد، بلکه مشروعیت سیاسی بازیگران را نیز تضعیف میکند.
رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان افزود که در چهار سال گذشته، تمرکز فعالیتهایش بر «مبارزهٔ سیاسی و تبلیغاتی» علیه طالبان بوده و تلاش کرده است تا از راههای دیپلماتیک، رسانهای و سیاسی، دیدگاههای مخالف با حاکمیت طالبان را برجسته سازد. به باور او، هرچند طالبان اکنون قدرت را در دست دارند، اما این وضعیت پایدار نخواهد بود و شرایط سیاسی افغانستان در نهایت دستخوش تغییر میشود.
در عین حال، محقق بهگونهای غیرمستقیم به نارضایتی گستردهٔ شهروندان از رهبران سنتی سیاسی نیز اشاره کرد و گفت که جامعهٔ افغانستان از تداوم منازعات و رقابتهای فرسایشی خسته شده است. او تأکید کرد که اگر رهبران سیاسی نتوانند خود را با خواستهای جدید مردم و واقعیتهای امروز جهان هماهنگ سازند، بیش از پیش از جامعه فاصله خواهند گرفت.
این سخنان در حالی مطرح میشود که بخشی از افکار عمومی افغانستان، رهبران سیاسی گذشته را به ناتوانی در مدیریت بحرانها متهم میکند و خواهان تغییر اساسی در شیوهٔ رهبری و تصمیمگیریهای کلان کشور است؛ تغییری که بهگفتهٔ محقق، بدون عبور از منطق جنگ و خشونت امکانپذیر نخواهد بود.
