Screenshot
محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و رئیس کمیته سیاسی شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان، تازهترین اثر خود را با عنوان «سرنوشت من و راه دشوار مبارزه» منتشر کرده است. این کتاب که در دو جلد به چاپ رسیده، روایت مفصل و خودنوشت از زندگی محقق در چند دهه گذشته است؛ از دوران کودکیاش گرفته تا سالهای جهاد، جنگهای داخلی، نقشآفرینی او در دو دهه جمهوری، و نهایتاً خروجش از افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت.
این کتاب همزمان با انتشار، با واکنشهای متفاوت و گاه تند در میان کاربران شبکههای اجتماعی و تحلیلگران سیاسی روبهرو شده است. برخی منتقدان با اشاره به خروج محقق از کشور پس از سقوط جمهوریت میگویند:
«رهبری که نتوانست با مردمش بماند، مردم دیگر چه نیازی دارند از زندگی او درس بگیرند یا کتابش را بخوانند؟»
گروهی دیگر اما نگاه مثبتتری دارند و معتقدند که این کتاب میتواند بهعنوان منبعی برای شناخت تاریخ معاصر افغانستان، روابط پیچیده سیاسی، و نحوه تصمیمگیریهای رهبران سیاسی در دهههای گذشته مورد استفاده قرار گیرد. به گفته آنان، روایتهای دستاول از رهبران سیاسی اگر جنجالی باشد برای درک بهتر وضعیت امروز افغانستان اهمیت دارد.
محمد محقق که پس از تسلط دوباره طالبان افغانستان را ترک کرد، اکنون از چهرههای مطرح اپوزیسیون و از رهبران پرنفوذ در نشستهای سیاسی بیرونمرزی محسوب میشود. انتشار کتاب او نیز در چنین فضایی، بحثهای تازهای درباره نقش رهبران پیشین، مسوولیتپذیری سیاسی، و روایتسازی از تاریخ معاصر برانگیخته است.
هنوز روشن نیست محقق برنامهای برای معرفی رسمی این کتاب در خارج از کشور دارد یا خیر، اما واکنشهای گسترده نشان میدهد که «سرنوشت من و راه دشوار مبارزه» احتمالاً در هفتههای آینده همچنان در مرکز توجه محافل سیاسی و رسانهای باقی خواهد ماند.
