سازمان جهانی صحت، اعلام کرده است که بر اساس ارزیابی‌های این سازمان، در ۳۷ قریه، سه اردوگاهی بی‌جاشدگان و ۷۸ مرکز صحی، در ولایت‌های کنر، ننگرهار و لغمان، وضعیت صحی جوامع محلی و بی‌جاشدگان در این مناطق «به‌شدت نگران‌کننده» است.

این سازمان، روز جمعه، ۱۹ سپتامبر گزارش داده‌است که خانواده‌ها با کمبود آب آشامیدنی سالم، سیستم دفع فاضلاب در فضای باز و محدودیت دسترسی به خدمات صحی مواجه‌اند.

در گزارش آمده‌است که زنان نیز کمبود کارمندان زن و نبود حریم خصوصی را از موانع جدی برای دسترسی به خدمات صحی عنوان کرده‌اند.

بر اساس یافته‌های سازمان جهانی صحت، زلزله‌زدگان در اردوگاه‌های موقت، نیازمندی فوری در بخش‌های صحت مادر و نوزاد، واکسیناسیون، مدیریت بیماری‌های غیرساری و خدمات صحی روانی و اجتماعی دارند.

از سوی هم، این سازمان گفته‌است که خطر بروز بحران‌های ثانوی نیز افزایش یافته و ازدحام جمعیت در اردوگاه‌ها و نبود آب سالم به افزایش موارد اسهال و عفونت‌های حاد تنفسی منجر شده است، در حالی که بیماری‌های ملاریا و سرخک همچنان تهدید جدی باقی مانده‌اند.

این سازمان هشدار داده است که زنان و دختران در اردوگاه‌های مزدحم با خطرات بیشتر محافظتی، از جمله نبود فضای امن، روبه‌رو هستند و با نزدیک شدن فصل زمستان، خانواده‌های مناطق کوهستانی و دورافتاده بدون امکانات گرمایشی و عایق‌سازی با آسیب‌پذیری فزاینده مواجه خواهند شد.

با این حال، سازمان جهانی صحت اعلام کرده که به بیش از ۶.۹ میلیون دالر، برای تداوم خدمات حیاتی، گسترش برنامه‌های توان‌بخشی و تضمین مراقبت‌های صحی برای بی‌جاشدگان در شش ماه آینده نیاز دارد.