منابع موثق در کابل به رسانه «افغانستان آینده» تأیید کرده‌اند که طالبان با پرداخت هزینه‌های هنگفت، شماری از اینفلوئنسرها و یوتیوبرهای خارجی را برای سفر به افغانستان دعوت کرده‌اند. این منابع می‌گویند وزارت خارجه طالبان فهرستی از اینفلوئنسرها به‌ویژه زنان تهیه کرده و به‌صورت مستقیم با آنان تماس می‌گیرد.
طالبان نه‌تنها تکت رفت‌وبرگشت و اقامت این افراد را تأمین می‌کنند، بلکه تیم‌های ویژه امنیتی آنان را در طول سفر همراهی کرده و حتی برایشان برنامه‌های ولایتی ترتیب می‌دهند. هدف اصلی این است که اینفلوئنسرها ویدیوها و روایت‌هایی منتشر کنند که افغانستان را آرام، مهمان‌نواز و عاری از خشونت نشان دهد.
طالبان از اینفلوئنسرها می‌خواهند روی مناظر طبیعی، بازارهای محلی، صنایع دستی و مهمان‌نوازی مردم تمرکز کنند و به هیچ عنوان به محدودیت‌های شدید اجتماعی، از جمله ممنوعیت آموزش و کار زنان، بازداشت و شکنجه مخالفان و سرکوب رسانه‌ها اشاره نکنند.
به گفته یک منبع آگاه: «این ویدیوها عملاً بخشی از پروژه سفیدنمایی طالبان است. جهان باید ببیند که آن‌ها چگونه میلیون‌ها افغانی را صرف خوش‌آمدگویی به اینفلوئنسرهای خارجی می‌کنند، در حالی‌که میلیون‌ها خانواده در افغانستان حتی نان شب ندارند.»
این برنامه‌ها در شرایطی انجام می‌شود که افغانستان با یکی از بدترین بحران‌های انسانی جهان روبه‌روست. بر اساس گزارش سازمان ملل، بیش از نیمی از جمعیت کشور نیازمند کمک‌های فوری غذایی‌اند و فقر گسترده میلیون‌ها نفر را تهدید می‌کند. با این حال، طالبان منابع مالی خود را که بخش بزرگی از آن از کمک‌های خارجی و مالیات‌های سنگین داخلی به دست می‌آید صرف تبلیغات خارجی می‌کنند.
منابع همچنین می‌گویند طالبان به‌طور خاص بر دعوت از اینفلوئنسرهای زن تمرکز دارند. تحلیلگران معتقدند این اقدام بخشی از تلاش طالبان برای عادی‌سازی سیاست‌های زن‌ستیزانه خود است؛ آن‌ها می‌خواهند با نمایش حضور چند زن خارجی در کابل یا هرات، این‌گونه وانمود کنند که افغانستان برای زنان امن و باز است، در حالی که زنان افغان همچنان از ابتدایی‌ترین حقوق محروم‌اند.
دعوت و تأمین سفرهای لوکس برای اینفلوئنسرهای خارجی، بخشی از یک استراتژی حساب‌شده طالبان برای فریب افکار عمومی جهانی است. طالبان می‌خواهند چهره واقعی خود که مملو از خشونت، سرکوب و تبعیض است را پشت تصاویر توریستی و روایت‌های سطحی پنهان کنند.
اما واقعیت این است که افغانستان امروز بیش از هر زمان دیگری گرفتار فقر، گرسنگی و محرومیت است. هزینه‌هایی که طالبان برای سفیدنمایی مصرف می‌کنند، می‌توانست نجات‌بخش هزاران خانواده فقیر باشد؛ خانواده‌هایی که اکنون قربانی بازی‌های تبلیغاتی این گروه شده‌اند.
