یک عضو گروه طالبان در گفت‌وگویی با یک یوتیوبر خارجی در کابل گفته است که او اجازه نمی‌دهد همسرش از خانه بیرون شود. وی ادعا کرده که «خانم من مانند ملکه‌ها در خانه زندگی می‌کند و نباید به بیرون برود. کارهای زیادی است که باید در خانه انجام دهد.» او در جریان این مصاحبه، یوتیوبر را در خانه‌اش مهمان کرده و از همسرش خواسته تا برای مهمان بولانی آماده کند.
این اظهارات بازتابی روشن از قوانین و محدودیت‌های شدید طالبان علیه زنان در افغانستان است. از زمان بازگشت طالبان به قدرت در اگوست ۲۰۲۱، این گروه به‌طور سیستماتیک زنان را از عرصه عمومی حذف کرده و آزادی‌های فردی و اجتماعی آنان را محدود ساخته است.
طبق مقررات طالبان: دختران از تحصیل بالاتر از صنف ششم محروم شده‌اند. زنان اجازه کار در نهادهای دولتی و بسیاری از سازمان‌های غیردولتی را ندارند. سفر بدون محرم برای زنان ممنوع است. رفتن به پارک‌ها، رستوران‌ها، سالن‌های ورزشی و اماکن عمومی برای زنان محدود یا کاملاً منع شده است. حتی پوشش زنان به‌طور سخت‌گیرانه تحت نظارت قرار دارد.
نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل بارها این محدودیت‌ها را «آپارتاید جنسیتی» خوانده و خواستار لغو فوری آن شده‌اند. با این حال، طالبان همچنان این قوانین را بخشی از «شریعت اسلامی» معرفی کرده و اجرای آن را ادامه می‌دهند.
فعالان حقوق زن باور دارند که چنین دیدگاه‌هایی مانند سخنان این عضو طالبان نه‌تنها جایگاه زنان را در جامعه به شدت تضعیف کرده بلکه آینده اجتماعی و اقتصادی افغانستان را نیز با چالش‌های عمیق روبه‌رو ساخته است.
