صنم کبیری، یکی از زنان معترض افغان، پانزدهم اگست ۲۰۲۱ را روز فروپاشی نظام جمهوری و روز سیاه برای آرزوهای میلیون‌ها دختر و زن در کشور خوانده است. او می‌گوید پس از سقوط نظام جمهوری، خشونت و ظلم همه‌جا را فراگرفت و افغانستان به یک وحشت‌سرا تبدیل شد.
این زن معترض می‌گوید که با قدرت گرفتن گروه طالبان، افرادی که دستان‌شان به خون هزاران بی‌گناه آلوده بود، بر کشور حاکم شدند و جنگ‌سالارانی با چهره‌ها و لباس‌های ترسناک همه‌جا را فراگرفتند. او می‌افزاید که درهای مکاتب و دانشگاه‌ها بسته شد و مکتب‌ها به پناهگاه جنگی و نظامی تبدیل شدند.
صنم کبیری خاطرنشان می‌سازد که سنگسار، قصاص و محکمه‌های صحرایی دوباره آغاز شده و روزهای جمعه پس از نماز، مردم در مراکز عمومی اعدام یا شلاق می‌خوردند. به گفته‌ی او، با تسلط طالبان بر کشور، دستاوردهای بیست ساله‌ی زنان افغان از بین رفت و آن‌ها از جامعه حذف شده و خانه‌نشین شدند.
این زن معترض اضافه می‌کند که طالبان با صدور فرمان‌ها و محدودیت‌های پی‌درپی، فشار بر زنان را افزایش داده و حتی آزادی در خانه را از زنان گرفته‌اند. او علاوه می‌کند که زنان شاغل از کار برکنار شده، فقر گسترش یافته و طالبان دین را برای حفظ قدرت خود به کار می‌گیرند و زنان را گروگان اهداف سیاسی گرفته‌اند.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، زنان با محدودیت‌های شدید و سرکوب گسترده مواجه شده‌اند. بسیاری از زنان بازداشت، شکنجه و تبعید شدند و از تحصیل و اشتغال محروم گشته‌اند. طالبان با حذف زنان از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی، حضور آن‌ها در جامعه را محدود کرده و آزادی فردی و حقوق انسانی آن‌ها را نقض کرده‌اند.
