امیر، مترجم افغان که در سال ۲۰۰۲ در نخستین روزهای مأموریت نظامی ایالات متحده در افغانستان با سروان دویی یاپ (Dewey Yopp)، افسر بازنشسته نیروهای ویژه ارتش امریکا آشنا شد، امروز پس از ۲۲ سال، در ایالات متحده اما با ترس از اخراج اجباری زندگی می‌کند.
دویی یاپ به شبکه خبری CBS گفته است که امیر جان او را چهار بار نجات داده و در یکی از موارد، او را در زیر آتش شدید تا نقطه تخلیه پزشکی کشانده است. یاپ می‌گوید: «اگر کسی جانت را نجات دهد، روح‌تان برای همیشه به هم پیوند می‌خورد. او برای من مانند یک پسر است.»
پس از خروج امریکا از افغانستان در سال ۲۰۲۱، یاپ برای گرفتن ویزای مهاجرت ویژه برای امیر تلاش کرد و سه سال بعد، این ویزا سرانجام مورد تأیید قرار گرفت. امیر همراه با خانواده‌اش با گرین‌کارت وارد امریکا شد و اکنون در کنتاکی زندگی می‌کند. فرزندانش یاپ را “پدرکلان” صدا می‌زنند.
با آن‌که امیر اکنون دارنده گرین‌کارت است، اما با تهدید اخراج روبه‌روست، زیرا دولت ایالات متحده اخیراً حتی درباره اخراج دارندگان گرین‌کارت نیز هشدار داده است. وی می‌گوید: «امریکایی‌ها نباید وعده‌ای بدهند و بعد برای افغان‌ها مشکل ایجاد کنند. اگر نمی‌خواستید وفا کنید، چرا وعده دادید؟»
امیر که پس از خدمتش برای سال‌ها در خفا زندگی کرد، تنها با حمایت یاپ موفق شد ویزای خود را دریافت کند. یاپ ماه‌ها از پول بازنشستگی‌اش، ماهانه ۵۰۰ دالر برای امیر می‌فرستاد تا او بتواند از عهده‌ی مخارج خانواده‌اش بربیاید. او می‌گوید حذف برنامه‌های حمایتی برای افغان‌ها، نوعی «آسیب اخلاقی» به سربازانی است که برای افغان‌ها جان‌فشانی کرده‌اند.
در همین حال، حکومت امریکا زیر رهبری دولت پیشین ترامپ، با مسدودسازی برنامه‌های پذیرش مهاجرین، لغو وضعیت حمایت موقت (TPS)، و قرار دادن افغانستان در فهرست ممنوع‌السفر، افغان‌های پناه‌جو را هدف قرار داد.
امیر با اشاره به اظهارات وزیر امنیت داخلی که گفته بود افغانستان اکنون برای بازگشت امن است، پرسیده است: «اگر افغانستان امن است، چرا به شهروندانتان می‌گویید به آنجا سفر نکنند؟ برای من امن است ولی برای شما نه؟ این منطقی نیست.»
در حال حاضر، امیر با دو شغل در هفته، بدون تعطیلی، کار می‌کند تا هزینه‌های زندگی خانواده‌اش را تأمین کند. اما با وجود تمام فداکاری‌هایش، هنوز از آینده‌ای نامعلوم بیم دارد.
