محمد سلیمی، سرپرست مرکز امور بینالملل و مکتبهای خارجی ایران، میگوید که دانشآموزان «اتباع خارجی» که مهاجران افغانستان را نیز شامل میشود، به شرط ارایه معرفینامهای که توسط دفاتر اقامت و اشتغال اتباع خارجی یا مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی این کشور صادر میشود، میتوانند در مکتبها ثبتنام کنند.
بر بنیاد گزارشهای رسانههای ایرانی که روز یکشنبه، ۲۷ جولای، منتشر شده است، روند ثبتنام دانشآموزان مهاجر افغانستان در مکتبهای این کشور سر از تاریخ ۶ اگست آغاز میشود و تا ۲۲ ماه سپتامبر ادامه خواهد داشت.
محمد سلیمی در این باره توضیح داده: «ثبتنام یا جابهجایی دانشآموزان مطابق با شهر یا استان (ولایت) قید شده در معرفینامه انجام میشود و ثبتنام دانشآموزان اتباع خارجی در مناطق غیرمجاز ممنوع است.» او همچنان گفته که روند ثبتنام دانشآموزان مهاجر افغانستان در سال تحصیلی ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ تابع سیاستهای دولت ایران خواهد بود.
شیوهنامه ثبتنام اتباع و مهاجران خارجی در مکاتب ایران همهساله با هماهنگی مرکز امور مهاجران وزارت داخله این کشور فرستاده میشود.
سرپرست مرکز امور بینالملل و مکتبهای خارجی ایران افزوده که والدین دانشآموزان مهاجر افغان در تهران میتوانند به سایت انترنیتی مربوطه مراجعه و پس از دریافت نوبت به دفاتر کفالت در تهران مراجعه کنند. به گفتهی او، پس از گرفتن معرفینامه، میتوانند فرزندان خود را در مکتبهای محل اقامت ثبتنام کنند.
این مقام ایرانی خاطرنشان ساخته که اتباع و مهاجران ساکن ولایتهای دیگر ایران، باید به دفاتر کفالت و ادارههای امور اتباع مراجعه کنند. به سخن او، پس از بررسی مدارک این افراد، در صورت داشتن شرایط لازم، برایشان معرفینامه ثبتنام صادر میشود و میتوانند با مراجعه به مکتبهای نزدیک محل سکونت، اقدام به ثبتنام کنند.
محمد سلیمی همچنان گفته است که دانشآموزان تازهوارد مهاجر تنها در صورتی میتوانند در روند سنجش آغاز ورود به مکتب ابتدایی شرکت کنند که دارای «شناسهی دهرقمی یکتا» باشند. او بیشتر توضیح داده که مهاجرانی که قصد دارند فرزندانشان در صنفهای ابتدایی ثبتنام شوند، باید به پایگاههای سنجش در سراسر ایران مراجعه کنند و پس از دریافت برگهی سنجش و سلامت جسمانی، در مکتبهای مربوطه اقدام به ثبتنام کنند.
این درحالی است که در سالهای اخیر، شمار زیادی از کودکان مهاجر افغان در ایران با چالشهای مربوط به دسترسی به آموزش مواجه بودهاند. روند ثبتنام آنها همواره وابسته به سیاستهای مهاجرتی و مدارک اقامتی خانوادهها تعیین شده است. از آن جایی که بیشتر خانوادهها بدون مدارک رسمی در ایران زندگی میکنند، از دسترسی به آموزش محروم میمانند.